Βιταμίνη D

Η βιταμίνη D είναι μια βιταμίνη-ορμόνη που συμβάλλει στην αύξηση της εντερικής απορρόφησης του ασβεστίου, του μαγνησίου, του φωσφόρου και σε πολλές άλλες βιολογικές δράσεις.

Μόνο μερικές τροφές περιέχουν βιταμίνη D όπως ο σολομός, ο τόνος, οι σαρδέλες, οι γαρίδες, ο κρόκος του αυγού και τα εμπλουτισμένα τρόφιμα (χυμοί, δημητριακά και γαλακτοκομικά). Όμως, η κύρια φυσική πηγή της βιταμίνης είναι η σύνθεση της στο δέρμα από τη χοληστερόλη μέσω μιας χημικής αντίδρασης που εξαρτάται από την έκθεση στον ήλιο (ειδικά την ακτινοβολία UVB). Για το λόγο αυτό, έχει λάβει το προσωνύμιο «η βιταμίνη του ήλιου».

Δεδομένης της αντιπαράθεσης γύρω από τις βέλτιστες συγκεντρώσεις βιταμίνης D, ο προσδιορισμός της επάρκειας, της ανεπάρκειας και της έλλειψης της είναι μόνο κατά προσέγγιση. Η πλειοψηφία των επιστημόνων χρησιμοποιεί σήμερα τις ακόλουθες τιμές για να κατηγοριοποιήσει την κατάσταση της βιταμίνης D στους ενήλικες:

• Επάρκεια: > 20 ng/mL
• Ανεπάρκεια: 12-20 ng/mL
• Έλλειψη: < 12 ng/mL
• Κίνδυνος τοξικότητας: > 100 ng/mL

Σε ασθενείς με οστεοπόρωση ή άλλες ειδικές περιπτώσεις επιδιώκονται συγκεντρώσεις > 30 ng/mL.

Η έλλειψη βιταμίνης D οδηγεί σε ασθένειες των οστών, συμπεριλαμβανομένων της οστεοπόρωσης, της ραχίτιδας και της οστεομαλακίας.

Έρευνες και κλινικές δοκιμές για την συσχέτιση των επιπέδων της βιταμίνης D με διαφορές ασθένειες (κακοήθειες, λοιμώδη νοσήματα, αυτοάνοσα νοσήματα, φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου, διαβήτης, κατάθλιψη, κ.α.) είναι σε εξέλιξη.